Bireysel Finans Prejesi'ne Giriş - Beypazarlı Sıtkı

Efendim, bendeniz Baypazarlı Sıtkı. Esasen Beypazarlı değilim ama pek sevdiğim için memleketim sayarım. Bireysel Finans Projesi B verisiyonuna 1  haziran itibariyle dahil oluyorum.

Bireysel Finans Projesi’ne katılmaya karar verdiğimde durumum çok karışıktı. Sonrasında bazı şeyler yerine oturdu ama yine de karar verip netleştirmem gereken şeyler var. Vakitli bir program yapamazsam birkaç ay içinde yine hayatım çok sıkışacak. Gerçi program yaparsam da sıkışabilir ama yapmazsam durum çok vahim, belki iyi bir programla biraz daha az hasarla çıkabilirim işin içinden.

Projeye katılmak için editör’e mesaj attığımda 7,500 TL öğrenim kredisi borcum, 1000 TL kredi kartı borcum vardı. İşim yoktu. Okul bitmediği için askerlik durumunda belirsizlik vardı. Nisan ortasında, Mayıs’ta asker olma ihtimali söz konusuydu.

Bu kriz dönemi öncesinde, 2 yıldır bir yayınevinde çalışıyordum, aldığım para ucu ucuna “yetmiyordu” ve her ay biraz içeriye giriyordum. Öğrencilikten kalan kredi kartı borçlarımı annemin çeyrek altınlarıyla kapatmıştım. Çalışırken de birikim yapamamıştım, aksine, her ay biraz biraz içeriye girmek suretiyle, işsiz kaldığımda cüsseme göre hallice bir borçla aynı zamanda ortada kalmıştım. Bu yüklüce borca annemin çeyrekleri de yetmeyeceği için babama müracaat ettim ve öğrenim kredisini, aynı zamanda “kefil”im olan babama yıktım. İstanbul’a 1000 TL civarında kredi kartı borcu ile geldim. Askerliğim ertesi sene Mayıs’a kaldı. En önemlisi artık İstanbul’da yaşıyorum.

Ara dönemde harcamalarım ve gelirlerim çok karıştı bir birine ama genelde ailemin sponsorluğunda bir kafa dinleme dönemi yaşadım.

İş-maaş durumu henüz net olmadığı için ve hali hazırda bazı belirsizlikler olduğu için 1 Haziran’a kadar olan kısmı ayrıntılı olarak yazamıyorum. 1 Haziran itibariyle proje için notlarımı tutmaya başladım.

Son durum şudur: Akbil’imde 21 TL var. İstanbul’da bilet fiyatları 1,50 TL, aktarma olursa 0,75 TL kesiyor.

Cebimde 67,5 TL nakit var.
Kredi kartına toplam borcum 668,48 TL, 133,00 TL asgari ödemesi var, son tarih 07.06.2010.

Telefonum 55 TL’lik Vodafone sınırsız tarifesi. Düşürmek için aradım ama tarife tarihim eski olduğu için tekrar aynı tarifeye geçmek istersem tarifenin avantajları epey düşüyor. Burada editörlerin tavsiyesine göre hareket ederek proje kapsamında atılacak adımlar için de bir deneme olur diye değiştirme kararını erteledim.

İşe başladığım 15 günlük sürede çok masrafım olmadı, henüz resmi olmasa da müstakbel nişanlımın evinde kaldım. Konaklama, kahvaltı ve akşam yemeği bedavaya geldi. Öğlen yemeklerini de nişanlım sandviç olarak çantama koyuyor dolayısıyla onun için de masraf etmedim. Murat Çokgezen’in Homoekonomikus kitabında bir yazısı vardı, “Evlenin Kâra geçin” diye, evlenince aynı evi paylaştığı için insanlar, doğrudan yarı yarıya masraflar azalıyor, aynı zamanda gelir iki kat artıyor. Fakat nişanlanmak da fena olmuyor masraf kısmak açısından. Ben masraftan kısmak için nişanlanmadım ama nişanlanınca masraflar otomatikman azaldı. Bir fark yalnız, evlilik sürecin sonu olduğu için “stabil” bir durum ama nişanlılık öyle değil, yemek masrafları azaldı ama çatal kaşık takımı, nevresim filan derken bazı başka kalemler çıktı. Bunlar için aylık 65 TL civarında bir taksit ödemesi yapmam gerekiyor. Bir de topraktan satılık ev fiyatları çok uygun ama bu kısmı başka bir yazı konusu sanırım. Durum tespiti açısından şunu kayda geçirelim: şimdilik konaklama ve yemek masraflarımın sponsoru nişanlım ve ailesi, konaklama ve yemek meselesini de kesin bir çözüme ulaştırmam için zaman daralıyor. Yanında kalmayı düşündüğüm akadaşlarımdan birisi bu ay sonunda evden ayrılacak diğeri de 10. ayda evleniyor. Yani ben yine ortada kalabilirim. En fazla 4 ay sürem var bu sorunu da çözüme kavuşturmak için. Henüz o da kesin olmadığı için masraf hanesine bir şey yazamıyorum, konaklama konusunda.

İlkyazı biraz dağınık oldu ama zamanla tarz ve üslubu toparlarım diye düşünüyorum. Açılış bilançosu için yeterli veriyi verdim sanırım, eksik varsa diğer yazılarda tamamlamayı düşünüyorum.