Economics made fun in the face of the economic crisis yada gülün işte :)

Emrah Aydınonat, siyasal bilgiler fakültesi iktisat bölümündeki kaliteli hocalardan biri. Kendisi y.ici ve y.disinda yayınlanmış birçok nitelikli yayına sahip ve benim de takip ettiğim guzel bir blogu var. hatırlarsanız daha önce blogu aracılıgıyla bir konferansa katılmıs ve izlenimlerimi "Lucas, Prescott, Küresel Kriz ve Türkiye " başlıklı bir yazıyla sizlerle paylaşmıştım. Şimdi de blogunda organizatorlugunde bulundugu (bunun dısında iki konferans daha var organizasyonunda bulundugu) "Sempozyum: Economics made fun in the face of the economic crisis" güzel bir sempozyumun tanıtımını yapmış, ben de burdan paylaşıyım istedim. gelelim sonuca. 1) Toplum olarak negatif, olumsuz şeyleri hemen görüp dile getirirken, olumlu, güzel şeyler genelde yeterli derecede destek bulmuyor veya dile getirilmiyor. bu sadece bu ozelde degil genelde boyle. neyse biri bu. 2) iktisatçı John Taylor'ın blogundaki bir yazıyı sizlerle paylaşmak ve sempozyumun konusuna uygun olarak :) ekonomik teorilere biraz gülelim istedim.

Taylor yazısında kısaca şunu söylüyor. IMF'den yeni bir calısma yayınlandı diyor. çalışmada Global Integrated Monetary and Fiscal (GIMF) isminde kompleks ve gelişmiş bir model kulanıldı diyor. ama temelde çalışmanın vardığı sonuc aşağıdaki grafikte diyor (bu arada mümkünse çalışmayı açın, anlasanız da anlamasanız da -bu kısmı onemli değil çünkü- sayfalara bir göz gezdirin ekonomi biliminin eriştiği yüksek formülleri görün:).

Grafikteki GIMF model çizgisi bu adamların modellerine göre, kamu harcaması/ GSYİH'daki %1'lik bir artışın GSYİH'da ne kadarlık bir artışa neden olacağını gösteriyor. aslında bu adamlar benim de beklentime uygun bir sonuca varıyorlar ve diyorlarki, kamu harcaması/ GSYİH'daki %1'lik bir artış en falz GSYİH'da % 0,7'lik bir artışa neden olur sonrada bu etki söner gider. Taylorun ifadesiyle "This means that government spending crowds out other components of GDP (investment, consumption, net exports) immediately and by a large amount. "

Ok. devam. hatırlar mısınız ABD'nin şu bailout dönemlerinde bir paper yayınlanmıştı iki kişinin yayınladığı kim onlar (Christina Romer of the President’s Council of Economic Advisers and Jared Bernstein of the Vice President’s Office. ) grafikteki Romer-Bernstein çizgisi de onların teknik, kompleks çalışmalarının sonucunu veriyor.. haha komik ya..onlar da diyorki, işte %1'lik harcaman sana %1'in üstünde geri döner (yaklaşık 1.6) (bununla ilgili daha önceki yazım Mundell-Fleming Modelinin Zaferi) Taylor diyorki, ben de bu çalışmadan sonra Romer'i "We classified the Romer-Bernstein estimates as old Keynesian. "

ok. şimdi sonucu yazıp işten cıkıyım. sonuç şu, ikisi de manyak matematik, model, veri kullanan iki çalışma biri IMF tarafından biri ABD hükümeti tarfından yapılmış. ekonominin en önde gelen teorisyenleri tarafından yapılmış. SONUÇ: birbirinden tamamen farklı, ters politika sonucu iceren iki çalışma. ekonominin temel teorik sorunu hakkında hemde!!! eğlenceli bilim gercekten :)))