Çin Halk Cumhuriyeti, bircok kisinin bidigi gibi son 20 senedir devasa hizlarla buyuyor. Bu buyumenin ana motoru, komunizmin koylerine mahkum ettigi yiginlarin, Çin'e yatirim yapmasina izin verilen yabanci sirketlerde calisan daha uretken iscilere donusuyor olmasi (Bu "yabanci" sirketlerin onemli cogunlugu da Cin kominist olunca ana kitadan kacan kapitalistlerin yerlestigi Tayvan kokenlidir). Ama Çin henuz bundan daha buyuk bir marifet gosteremedi. Ornegin Çin'in aciliminin uzerinden 30 sene gecmis olmasina ragmen Çin'in ustun oldugu bir urun gostermek mumkun degil (Bunun aksine Asya devleri Japonya ya da Kore cesitli urunlerle anilabilir. Televizyon, otomobil, akilli telefon, devasa yuk gemileri, vs..) Çin'in basarisini kucumsemeyecegim ama bazilarinin bekledigi gibi Çin'in gelecekte bir numara olma ihtimali, Japonya gibi parlayip sonmesi ihtimalinden daha az. En azindan su anki halleri ile. Ve kat etmeleri gereken cok cok uzun bir yol var.
Cin'in ekonomik performansi ile ilgili en son haber su: United Nations tarafindan yayinlanan verilere gore, Çin Amerika Birlesik Devletlerini gecerek dunyanin bir numarali uretim merkezi olmus. Bu onemli zira ABD 1800'lu yillarin sonundan itibaren hep bir numara idi, Çin bu uzun surece son vermis oldu. Bu haber tabii ki ana akim medyada heyecan ile karsilandi hatta WSJ'den Andy Stern hemen Çin'in daha ustun ekonomik modeli(!) ile ilgili (China's Superior Economic Model ) bir yazi yazdi. Yasi yetenler hatirlarlar, 80'lerde de batida cogu ana akim yazar Japonya ile ilgili boyle heyecanli heyecanli yazardi. Onlara gore bu yuzyil Japon yuzyili olacakti. Hikayenin sonunu hepimiz biliyoruz. Simdi ayni nato kafa Çin ile ilgili guzellemeler duzmekle mesgul.
Mark J. Perry'nin Carpe Diem blog'unda rakamlarin detayiyla ilgili guzel bir yazi yayinladi:
Yani Çin'in gidecegi daha cok yol var ama o yolu tamamlamadan Japonya gibi husran yaratma ihtimali de oldukca yuksek.
Cin'in ekonomik performansi ile ilgili en son haber su: United Nations tarafindan yayinlanan verilere gore, Çin Amerika Birlesik Devletlerini gecerek dunyanin bir numarali uretim merkezi olmus. Bu onemli zira ABD 1800'lu yillarin sonundan itibaren hep bir numara idi, Çin bu uzun surece son vermis oldu. Bu haber tabii ki ana akim medyada heyecan ile karsilandi hatta WSJ'den Andy Stern hemen Çin'in daha ustun ekonomik modeli(!) ile ilgili (China's Superior Economic Model ) bir yazi yazdi. Yasi yetenler hatirlarlar, 80'lerde de batida cogu ana akim yazar Japonya ile ilgili boyle heyecanli heyecanli yazardi. Onlara gore bu yuzyil Japon yuzyili olacakti. Hikayenin sonunu hepimiz biliyoruz. Simdi ayni nato kafa Çin ile ilgili guzellemeler duzmekle mesgul.
Mark J. Perry'nin Carpe Diem blog'unda rakamlarin detayiyla ilgili guzel bir yazi yayinladi:
"Çin'in uretimde calisan is gucu tahmini olarak 100 ya da 120 milyon kisi. Amerika'nin 11.5 milyon. Bu durumda Çin Amerika'nin uretim ciktisina es deger bir ciktiyi her bir Amerikan iscisine karsilik 10 isci calistirarak uretebiliyor.
Bunun yaninda Çin her ne kadar dunyanin en buyuk uretici ulkesi olmus olsa da adam basi milli geliri ABD'nin 133 yil once, 1878 yilindaki adam basi milli gelirine denk! (Dolarin 2005 yili seviyesine ayarlanmis sekilde)"
Kaynak : UN Data: China Is Now World's No. 1 Manufacturer, But It Requires 9-10 TImes As Many Workers As U.S.
Yani Çin'in gidecegi daha cok yol var ama o yolu tamamlamadan Japonya gibi husran yaratma ihtimali de oldukca yuksek.
0 Yorum Var.:
Yorum Gönder